De liefdesduur van   Ferdinand Freiligrath

​

Heb lief zolang je kunt liefhebben
  O heb lief zolang je liefhebt!
  Het uur komt, het uur komt
  Waar je staat bij graven en weeklaagt.

​

  En laat je hart gloeien
  En liefde koestert en liefde draagt,
  Zolang hij een ander hart heeft
  Bereikt hartelijk in liefde.

​

  En wie zijn borst voor jou opent
  O doe hem wat je kunt, te vriendelijk,
  En maak hem elk uur blij
  En geef hem geen saai uur!

​

  En let op je tong
  Een slecht woord wordt al snel gezegd.
" Oh god, ik bedoelde het niet slecht! "
  Maar de ander gaat klagen.

​

  O liefde, zolang je kunt liefhebben
  O liefde, zolang je liefhebt!
  Het uur komt, het uur komt
  Waar je staat bij graven en weeklaagt.

​

  Dan kniel je neer bij het graf
  En verberg je ogen, bewolkt en nat, -
Je ziet de ander nooit, -
In het lange, vochtige kerkhofgras.

​

  En je zegt: " O kijk op mij neer,
  Wie huilt hier bij je graf!
  Vergeef me dat ik je beledigd heb
  Oh god, ik bedoelde het niet slecht! "

​

  Maar hij ziet en hoort je niet
  kom hem niet graag ontvangen;
  De mond die je vaak kuste spreekt
  Nooit meer: " Ik heb het je lang geleden vergeven! "

​

  Dat deed hij, heeft je lang geleden vergeven
  Maar er vielen veel hete tranen
  Voor jou en voor je bittere woord.
  Maar toch - hij rust en heeft zijn doel bereikt.

​

  O liefde, zolang je kunt liefhebben
  O liefde, zolang je liefhebt!
  Het uur komt, het uur komt
  Waar je staat bij graven en weeklaagt.

Ferdinand Freiligrath