het eindeloze houten pad of de oude hei:
Op een zonnige herfstmiddag werden we naar de oude heide gereden om te genieten van de heel bijzondere rust en sfeer die op zulke oude plekken heerst.
​
Legenden omringen deze plaatsen en mythen - alles wat vergeten is of gewoon opzij is geschoven in onze snel veranderende tijden. Het zijn deze dingen die het leven de moeite waard maken...
​
Dus in alle rust en te voet is het nooit tijdverspilling om hun geheimen uit de oude plaatsen te wringen
Onverwacht kan men in het donkere zwarte woud hoogveen tegenkomen... deze oude zware gebieden waar je op warme zomerdagen nauwelijks adem kunt halen en waar een heel bijzonder gevoel in je opkomt... Plekken waar de tijd lijkt te zijn verstreken en waar het het maakt niet uit of je er bent of niet... want lang nadat zelfs je nakomelingen niet meer over je praten, zal het er nog steeds zijn net als de dag dat je daar ging en je zult er steeds weer zijn , en als er jaren tussen zitten, word je op een gegeven moment teruggetrokken om de atmosfeer op te snuiven die in de lucht hangt.
Der Herbst hat Einzug gehalten und es ist ein letztes Aufbäumen des Sommers ehe die Nebel und die Herbststürme kommen und uns auf den Winter vorbereiten.
Aber das Licht im Herbst ist einfach ein Traum und es heißt Sonne tanken ehe die dunklen Tage kommen.
Die Wege lagen schon voller Laub und das Dach des Waldes ist schon ein gutes Stück gelüftet. Das bescherte mir aber viele Sonnenstrahlen an diesem Novembertag.