Met haar vervulde ik mijn verlangen naar iets snels
Begin februari 2007 werd ik dik
Als racer koos ik voor een Yamaha FZR 1000 Genesis Bj.92 beslissen.
Op een gegeven moment wil elke motorrijder iets heel snel rijden. Omdat ik samen met een aantal snelle machines en rijders heb gereden en gereden, werd het verlangen naar iets snels - een supersportmotor - sterker en sterker.
Toen ik op zoek was naar een geschikte machine, viel de keuze op mijn dikte.
Zoals zo vaak was de reden voor de keuze de portemonnee. Mijn favorieten waren onder meer:
- de Fireblade van Honda
- de R1 van Yamaha
- een Kilo Gixxe van Suzuki
de eerste twee - hoewel zeer mooie fietsen soms werden uitgesloten vanwege de nog steeds hoge prijzen en ik heb nooit een echte connectie met de Suzi gehad.
Dus ik kwam een oude Genesis tegen en werd er verliefd op. Na een korte testshow heb ik de dikte vervolgens naar de garage gebracht.
hier zijn enkele foto's uit het voorjaar van 2007:
dus ik zag haar voor voor het eerst uit de garage... een mooi gezicht...
In 2007 heb ik er aardig wat ritten mee gemaakt en in totaal 14.000 km
De eerste reis ging naar Saarland in de regen.....
De mooiste rit leidde mij en één freebiker vriendin in de Vorarlberg naar a freebiker Collega's....
hier is het verhaal en enkele foto's.
In het begin regende het, zoals zo vaak... maar je hebt ook iets waterdichts om te dragen en leervet om het af te dichten hehe
De reis voerde over het Bodenmeer naar Feldkirch naar Klaus. Samen we zijn op de eerste dag hoog boven de daken van Feldkirch Furkajoch gedreven. Het maakte de reis van de Bodensee naar Feldkirch goed, die een eeuwigheid duurt...
net onder de Furkajoch tijdens een snackpauze....
's Avonds konden we helemaal ontspannen met Klaus in de tuin doorbrengen met een koel biertje en een paar worstjes en groenten van de grill
Toen werd een poging gedaan om Sivretta Hochalpenstrae rijden... voor twee (Klaus moest werken) richting Montafon en de lucht werd donkerder en donkerder. Bij het tolhuisje draaiden we gelijk om, want een blik omhoog fluisterde ons toe dat het niet de moeite waard is om de mooie haarspeldbochten te rijden als het nat is... dus draaiden we om en keerden terug naar Feldkirch. Halverwege de reis kregen we een flinke regenbui te pakken.
De volgende dag zou geweldig moeten zijn... zowel qua weer als route... Klaus had iets in gedachten...
We zijn weer in het Montafon en bij heerlijk weer de Sivretta op:
een hele grote grijns en tevreden naar de PizBuin kijken... de route is altijd de moeite waard...
Vervolgens gingen we in de richting Reschensee en daar lokte een mooi bankje voor een café ons om te stoppen:
We ontmoetten twee bekende motorrijders en bewonderden voor het eerst het prachtige panorama en de kerktoren in het meer voordat we met ons vijven verder reden in de richting van Stelviopas.
De Stelvio - ik moet zeggen, rijd een keer en het is goed - ik zal deze weg waarschijnlijk niet snel opgeven.
Ja, hier moest ik - nee, ik mocht - mijn dikte vergroten... aangezien het mijn eerste ervaring was met serpentines en passen, moesten de andere twee keer op keer wachten op de oude indiaan *gg*
Al met al een geslaagd lang weekend in het Bregenzer Woud.... weer een toertje bracht ons beiden over de Hochtannberg en door Namelostal naar de Zugspitze en over de Plansee en de Tannheimtal terug naar Feldkirch.
Ik weet dat het niet de laatste keer was dat ik daar reed....
De laatste reis bracht me weer met de freebikers naar de Hessische Edersee... vandaar terug en na in totaal 14.000 km op de teller (van maart tot eind augustus) heb ik de dikke in de garage gezet en daar stond hij tot hij in het najaar werd verkocht.
Ja, ik heb het begrepen, het is te snel voor mij en ik ben bang dat ik er mijn nek mee zou wrijven....