En dat is ons AluQ project - een old school café racer
Begin november 2007 zijn we gestart met het Racer project
De basis voor de conversie is één R 100RS Bj.82 met 45 tkm die we hiervoor hebben aangeschaft.
Ik ben benieuwd wat de oude RS gaat worden.
hier een foto van het startpunt en steeds weer een paar actuele foto's van onze SilverHawk
als je wilt zien hoe zo'n conversie of revisie werkt, hier enige afbeeldingen
.
Dat waren de schetsen voor mijn droomfiets ... nou ja, het was allemaal een beetje krap :)
Dat was de basis voor de ombouw naar de Cafe Racer... R100RS Bj.82 45.000 km en een goede substantie
Dus nu moet ik je vertellen hoe de bromfiets eigenlijk tot stand is gekomen...
Het is de schuld van Sabine, ze kan zichzelf niet meer verdedigen, maar ze zou het met me eens zijn.
Toen het dikke ding voorbij was, wilde ik al mijn bromfietsen verkopen en er niet meer mee rijden... weg de blonde, weg de dikke en er is nog steeds een Italiaanse diva. Nou, de dikke moest er zeker uit en dat was maar goed ook.... maar de anderen?
Toen zei Sabine tegen me: "...zonder brommer ga je dood als een sleutelbloem..." en ik toen "...ik wil dat spul nooit meer zien, het maakt me dood en gek. .."
Sabine gaf niet op en kende de hendel.... ze zocht specifiek naar een oude RS en vond toen bovenstaande aan de voet van de Zwabische Jura.
Ze haalde me over om in ieder geval de brommer te gaan bekijken en maakte ter plaatse een afspraak. Ik heb bewust mijn leren jas NIET meegenomen. Maar maakte de fout om mijn helm in de auto te zetten.
Dus gingen we en toen stond daar een gezette man en opende de enorme garagedeur. En toen keek de lavarode koe naar buiten. Het was nog steeds geregistreerd... en ik maakte de tweede fout en trok het eruit, toen gebeurde alles heel snel. Toets wrummm ... loopt, helm op en het kostte me 10 minuten, ja slechts 10 minuten, om te voelen dat dit mijn Q zou zijn.
Ik denk dat het niet langer duurt om dat te voelen.
Dus weer terug, Sabine zei meteen: "Hij zal ze kopen..." Ik vroeg toen gewoon of hij internet had voor online bankieren... toen gaf hij ons de brief en we registreerden het goede stuk opnieuw en toen we 're on it op zaterdag ging er met de blondine heen, nam de rode Q mee en maakte een geweldige tour door de Schwäbische Alb. In deze opstelling hebben we nog een paar toeren gedaan en ook Alex meegenomen.
Ja, tot Sabine de blondine verkeerd parkeerde bij de Schwarzenbach dam en ze viel om... vanaf dat moment reed Sabine nooit meer zelf maar werd mijn bSdW (beste gezelligheid ter wereld)
Zo kennen veel bromfietsers ons... de Indische knuffelbrommer....
ondertussen zijn er wat aanpassingen gedaan, maar dat zie je hieronder...
en zo zag het er direct na de conversie uit ... de implementatie was eigenlijk best succesvol, nietwaar?
zo ziet het er vanaf de zijkant uit direct na de conversie... Ik hoop dat het ons net zo lang zal dragen als mijn oude Q deed de IndianSpirit
in de eerste week van mei op een mooie avond in de Eifel bij Effelsberg....
het glinstert zo mooi in de zon
Nu is ze een echte caféracer als ze op deze meiavond voor het café in de Eifel staat - gewoon een prachtig gezicht en een heel goed gevoel als ik haar door de kleine straatjes rijd.
Bij de laatste reis in oktober 2010 in Effelsberg / Eifel... kwamen we uit Cafe Ahrwind samen met Jo en Andrea... hij heeft het vastgelegd met zijn helmcamera.
Hier een deel van de reis van Ahrwind via Lind naar Effelsberg....
En dan waren er nog wat aanpassingen aan de Q... gelukkig is zo'n ombouw nooit compleet.
Flat sliders moesten er zijn, Mikunis moest er zijn.
Trots de enige Q met linker en rechter carburateur.... al het andere is kleuterschool spul :-)
de geïnteresseerde lezer heeft zeker ook de nieuwe aluminium motorscoop ontdekt... is het prototype van een kleine serie... Bedankt Christian voor je inzet om het te vervaardigen.
en op de klepdeksels was ik niet helemaal onschuldig.
Ik wilde niet zoals iedereen met het mooie oude ronde deksel rijden. Iedereen die mij kent, ik ben anders dan andere kinderen... Ik wilde de vierkante terug.
Sabine zei toen: "als het lelijk is, dan is het goed"
en dus gingen we naar de ijzerhandel en toen ging ze op zoek naar de wilde beskleurige uit.
Aan iedereen:
DIT IS NIET ROZE - MIJN BROMFIETS IS NET GAY
Natuurlijk moest de poging zonder de vermomming er ooit komen...
.. maar werkt granaat.
en het gele kruis, we toonden ons verzet voor Gorleben
Dus en hier zijn nog een paar impressies van de weg... Ik hou van onze Q
Maar zo zie ik haar graag... en Bine zit altijd aan het stuur
30 april 2017 - de Indiase bromfiets ontmoet een kudde bizons
Vandaag heb ik eindelijk mijn Indiase brommer de uitgestrektheid van de prairie kunnen laten zien en op buffels gaan jagen...
....nee, ik woon in de Eifel en daar is geen prairie, alleen geweldige bochten en vulkanen...
.... en buffels, ja, die vind je hier.
Vandaag heb ik met veel plezier mijn koe over de kronkelende Eifelwegen gereden toen een bizon vanuit mijn ooghoek naar me grijnsde. En vandaag van alle dagen had de Indiaan zijn boog niet bij zich .... Maar ik draaide de koe om en, zoals geleerd, besloop ik voorzichtig de kudde. Je weet nooit wanneer de volgende honger komt en zo'n bizonhuid moet je warm houden in de koude Eifelwinter. Ja, zelfs een indiaan wordt ouder en moet vooruit plannen.
Hier is een foto toen ik met de koe aan het stalken was....
De bizons hadden me niet opgemerkt en grazen vredig in de weidse open ruimtes van de prairie terwijl ik een grasspriet tussen mijn tanden duw en mijn Stetson dieper in mijn gezicht. - Eifel-indianen dragen niet per se veren hoofdtooien... een Stetson ook.
En toen was er een confrontatie tussen de Indiase koe en de bizon....
En over de rug - nee, niet van mijn paard, maar van mijn koe. Zou niet goed zijn schietkans
Ik hoop dat de bizons niet zo snel verder trekken, zodat ik weer met mijn boog op mijn eten kan jagen.
En dan was er nog de Cafe Racer meeting in juni 2017 in Blankenheim op de Bug.....
Mensen zeiden dat ze onze Q moesten stemmen als de meest rotsachtige sprong van 2017... nou, ik zou hem nog een keer moeten schoonmaken :-)
En dan was er in september 2017 weer een schitterende dag met een jonge fotograaf... er was een verhaal over de bromfiets in Oilfingermagazin.
en hier is het resultaat van deze middag, die steeds weer scheen met motregen. En toch hebben we de Q uit de garage gehaald.
aan de overkant van de straat en op zoek naar een "coole" locatie om de Q te organiseren.
van onderaf gezien slaat ze een mooi figuur.
en op de tank draagt het trots zijn naam
en de herinnering aan Sabine, die heeft meegewerkt aan het maken van deze bromfiets.
ze wacht tot ik haar over de kronkelende Eifelwegen terug rijd.
Ik hoop dat je net zoveel plezier hebt gehad met het bekijken van de foto's als ik had tijdens de fotosessie.
En daar is weer een passagier. Met Birgit is het weer leuk om de Q te verplaatsen en niet meer alleen rond te rijden.
Hier zijn een paar foto's met mijn bijrijder.
Nu is ze weer een knuffelbrommer... :-)